Leendert van der Vlist (Numansdorp 1894-1962 Voorburg) was een Nederlandse kunstschilder die al op jonge leeftijd les kreeg van Andries van den Berg, Willem van der Nat en Willem de Zwart en later aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.

Hij werkte in de trant van de Haagse School maar na verloop van tijd maken grijstonen plaats voor een helder palet. Men schaart hem onder de Leidse School. Vooral zijn watergezichten doen het goed. Ook maakte hij menig stadsgezicht.

Van der Vlist was reislustig met een voorkeur voor Noord-Italië. Zo reisde hij naar Verona, Venetië, en door Toscane. De werken die hij daar maakt kenmerken zich door een krachtig, zuidelijk licht. Na de oorlog was hij kort in Karlsruhe. Hij woonde het langst in Leiden voordat hij zich in Voorburg vestigde.

In 1938 was hij de winnaar van de 1e prijs van het Willink van Collenfonds en in 1943 won hij de gouden medaille van Arti et Amicitiae. Ook was hij lid van De Haagsche Kunstkring & Vereeniging Sint Lucas in Amsterdam. Werk van hem hangt onder andere in Museum de Lakenhal te Leiden.