Ben Viegers (Den Haag 1886-Nunspeet 1947) woonde vanaf 1938 tot zijn dood in Nunspeet. Hij woont daar aan De Laan met zijn vrouw als pleinairist en levensgenieter. Zonder opsmuk en pretenties, ongekunsteld en ongeremd. Met gretigheid vertaalt hij de rijkdom aan onderwerpen die hij daar aantreft in schilderijen met een krachtige toets in een kleurrijke en vrolijk palet. Zijn werken zijn nauwelijks gedetailleerd, eerder schetsmatig en kennen relatief grote penseelstreken. Ook gezichten zijn nauwelijks uitgewerkt. Uiteraard is er sprake van perspectief en schilderde hij met grote kleurcontrasten om het licht te laten zien.
Ben Viegers staat met zijn komst naar Nunspeet in een traditie van kunstenaars die ook zochten naar de puurheid van het landleven. Markten, bollenvelden, een straatje, het eenvoudige leven op het platteland zijn bijna altijd de onderwerpen. De werken worden buiten snel en krachtig opgezet. In de geest van de Haagse School en Mauve schildert hij, zeker in het begin, ook in het Gooische grijs. Zijn kleurgebruik wordt echter al snel kleurrijker, intenser en krijgt met een impressionistische toets een helder licht. In veel werken gebruikt Viegers kobaltblauw, zeegroen en oranje waardoor zijn schilderijen mediterraans aan doen.
Viegers weet als lid van de Haagse Kunstkring van alle vernieuwingen in de schilderkunst, maar hij blijft zijn hele leven de impressionistische stijl trouw. Jan Toorop, Aris en Jan Knikker en met name zijn grote inspirator en meester Charles Dankmeijer hebben invloed op hem. In Nunspeet is hij lot- en tijdgenoot van Jan van Vuuren en Arthur Briet. Veel werken schildert hij in opdracht om brood op de plank te krijgen. Met name zijn vrije werk getuigt van zijn kunstenaarschap. Hier is het impressionisme waarschijnlijk van grotere invloed dan de Haagse School.
Foto via Kunstveiling.nl
Door het bezit van een Harley-Davidson met zijspan en later een auto is hij al vroeg mobiel. Hij maakt tripjes naar Kleef (D), Brugge, Mechelen en andere steden. Bij het uitbeelden van markante gebouwen en fraaie gevels zoekt hij de combinatie met water op om zich uit te leven op de effecten van beweging en spiegeling.
Broer en vriend Matthijs verkoopt zijn werken in Nijmegen in diens galerie en heeft later een soort van dienstverband met kunsthandelaar Koch waardoor er sprake is van een stroom van inkomen. Hij maakt in zijn leven maar één echte grotere reis naar de westkust van Frankrijk. De invloed van het impressionisme moet dus wel meer auto-didactisch zijn, wat zijn toegevoegde waarde voor de kunst in Nederland alleen maar meer onderstreept.
Foto via Mijngelderland.nl