Roger Henri Kamiel Raveel (Machelen-aan de Leie 1921 – 2013 Deinze) was een Vlaamse post-expressionistische schilder en maker van keramiek en kunstvoorwerpen. Hij wordt geassocieerd met de pop-art en behoort met recht tot de grootste Vlaamse kunstenaars .

Raveel kreeg zijn initiële academische opleiding in Deinze en Gent. Tot zijn docenten behoorden onder meer Hubert Malfait en Jos Verdegem. Tot 1948 schilderde hij in de traditie van zijn voorgangers voordat hij zijn eigen artistieke taal ontdekte en de zaken in een ander licht ging bekijken.

Inzichten uit de natuurkunde en nieuwe technische ontwikkelingen boden hem een ​​andere kijk op de wereld. Hij wilde dit nieuwe wereldbeeld zichtbaar maken in zijn kunst, resulterend in een unieke en onderscheidende vorm en inhoud. In 1948 richtte hij samen met Jan Burssens, Kamiel D'Havé en Pierre Vlerick de groep La Relève op. Via zijn vriend Hugo Claus maakte hij begin jaren vijftig kennis met schilders uit de Cobragroep als Karel Appel en Corneille. Hij koos er echter voor om met zijn schilderkunst een andere weg in te slaan, en evolueerde naar een meer abstracte stijl die geworteld was in de ervaring van het organische, vegetatieve en dierlijke.

In 1962 schilderde hij het drieluik 'Neerhof' met in het midden een kooi met daarin een levende duif, waarmee hij het kunstwerk voor het eerst in de werkelijkheid integreerde.

In de jaren zestig ontpopte hij zich als een leidende figuur van de nieuwe figuratiebeweging, naast Raoul De Keyser, Etienne Elias en de Nederlandse kunstenaar Reinier Lucassen. De abstractheid van Piet Mondriaan en het expressionisme van Vincent van Gogh waren inspiratiebronnen voor het ontstaan ​​van de schilderstijl die bekend staat als de 'nieuwe visie'. Het kelderfresco in het Kasteel van Beervelde uit 1966, gemaakt samen met deze vrienden, markeerde een vroeg hoogtepunt van de ‘nieuwe visie’, naast het Dulcia-project in Zottegem in 1969. Naar aanleiding van deze schilderijen maakte hij een aantal geschilderde voorwerpen zoals ‘ Illusion Group' en 'Tuin met een kar om de lucht te vervoeren.' Zijn milieubewustzijn leidde hem tot initiatieven als 'De Zwanen van Brugge' en 'Raveel aan de Leie' (1971).

De stijl van Raveel wordt gekenmerkt door een mix van abstracte en figuratieve schilderkunst. In het beeld van een typisch Vlaamse landelijke achtertuin met waslijnen en betonnen muren kan er bijvoorbeeld een volledig wit vierkant zijn (bijna een handelsmerk van Raveel en niet waarneembaar van aard). Deze witte gebieden vertegenwoordigen feitelijk leegtes, afwezigheid of perceptie van licht. Hij bracht beweging over door vlekken te schilderen, omdat een bewegend object niet scherp in beeld kan worden gebracht. In zijn wereld kon een schaduw wit zijn, zoals de schaduw van een tafelpoot in de kleurenlitho 'Tafel met koffiepot' (1970). In sommige werken verwerkte Raveel echte objecten in het schilderij: houten bedstijlen in 'Herinneringen aan het sterfbed van mijn moeder' (1965), zelfs een kooi met een levende duif in 'Neerhof met een levende duif' (1962). Af en toe maakte Raveel ook driedimensionale objecten, zoals de kubusvormige 'Kar om de lucht te vervoeren' of witte houten zwanen voor de Brugse reien. Vaak terugkerende elementen zijn de fietskar, de palen, de betonnen muur, de gestreepte figuur met pet en de omlijnde aarde. Raveel liet het schilderij 'opsmelten' met de omgeving. De wereld tussen het abstracte en het concrete is vaak aanwezig. Het werk van Roger Raveel zit vol tegenstrijdigheden en ontwrichtende elementen die de eenheid van het schilderij ondermijnen en de positie van de kijker ten opzichte van het kunstwerk uitdagen.

Voor zijn artistieke inspanningen en bijdrage aan de kunstgeschiedenis ontving Roger Raveel eervolle vermeldingen in de Prijs voor de Jonge Belgische Schilderkunst (1958 en 1960) en een prijs in de Europaprijs (1962), de Internationale Joost vanden Vondelprijs (1983), de Gouden Eremedaille van de Vlaamse Raad (1992), de adellijke titel Ridder (1995) en de Van Ackerprijs (1996). Van 1960 tot 1973 gaf Raveel zelf les aan de Academie van Deinze.

Zo verschenen in 1984 33 prenten van zijn Genesis, vergezeld van 33 bijbehorende gedichten van Hugo Claus. Hij creëerde ook tal van keramiek. Er is een Roger Raveel-museum in zijn 'eigen' dorp; sterk aanbevolen en zeker een bezoek waard. Veel van de onderstaande afbeeldingen zijn geleend van hun site.