Parijs heeft iets magisch. De stad leeft en heeft een grandeur en charme die niet te vergelijken is met andere steden in de wereld. Het werk van Pol Dom is decennia geleden geschilderd maar als je nu naar deze rotonde gaat op de Champs Elysee vlakbij het Louvre, zie je nauwelijks verandering en toch voelt het modern. Of beter gezegd Modern klassiek, zoals ook onze collectie. Nooit verouderd en ook je thuis komt. Dat hebben we dit schilderij ontmoet en Parijs ontmoet. En wat zijn we graag.

Als we in Parijs zijn voor bijvoorbeeld een bezoek aan Drouot dan lunchen ontmoeten we graag een steak tartaar of een salade nicoise. Rond koffie- of theetijd doen we ons te goed aan patisserie. Het rondpunt van Pol Dom doet ons verlangen naar een typisch 'gebakje' die je alleen in Parijs (en Brest) eet.

Een wielvormig dessert die voor het eerst in 1910 als herinnering aan de wielerwedstrijd Parijs-Brest-Parijs zijn intrede daad bij de betere bakkers. Het is een ring van luchtige soezendeeg, met een korstje van geroosterde amandelen, gestrooid met poedersuiker, gevuld is met een pralinéroom. Het is een favoriet bij zowel wielrenners als fans en te vinden in de meeste patisserieën. Er zit een op de Champs Elysee die erg goed is, maar zeker vind je ze ook in de vitrine bij de brasserie. Zelf maken kan ook door soezendeeg te maken en te bakken in een donutvorm. Besprenkel met hazelnootschaafsel en bak af. Vul met praline gemaakt van hazelnoten en half geslagen kamer. Besprenkel met chocoladestukjes en wat poedersuiker.