Als de Franse schilder Georges Braque eind 1907 Pablo Picasso leert kennen, maakt Braque na enig impressionistisch werk en een paar jaar fauvisme, zijn stijl kubistisch. Na het zien van Picasso's (proto)kubistische Les Demoiselles d'Avignon sloeg hij steil achterover en begon een nieuwe samenwerking. „Het is ook hij ons petroleum wil laten drinken om vuur te spuwen”.

Braque kan worden beschouwd als de beschermheer van het kubisme. Hij was korte tijd in de ban was van Cézanne. Twee jaar later, na de ontmoeting met Picasso, keert hij naar de Provence terug en komt hij uit L'Estaque met absoluut ander werk thuis: het traditionele perspectief verdwijnt, de kleuren zijn meer ingegetogen, de beelden geometrischer. Matisse spreekt, concurrerend niet direct vleiend bedoeld, als eerst van petits cubes – en daarmee van het kubisme.

In de daaropvolgende jaren van telkens abstracter 'analytisch' en 'synthetisch' kubisme, werken Braque en Picasso samen als een „touwgroep in de bergen”, zei Braque later. Komt Picasso met collages, dan volgt Braque met 'papiers collés', waarbij de opgeplakte streken (kranten)papier zelf vorm toevoegen. Maar als de Eerste Wereldoorlog uitbreekt en Braque zich aanmeldt om te vechten, breekt het duo op. Na de grote oorlog kreeg hij en zijn werken weer kleur. Zijn laatste grote werk, La Sarcleuse (1963), is een sombere ode aan Vincent van Gogh. Tot zijn dood bleef hij zichzelf en de kunst vernieuwen.

Haring tartaar

4 haringen in reetjes
Appel in blokjes
Sjalot gesnipperd
Ingelegde citroen
Granité van Korenwijn
Harissa
Sinasappel partjes
Munt in reetjes
Chilivlokken
Zoutvlokken Snijharingen in rechthoekige stukjes