Co Breman (1865-1938) komt uit een gezin van zes. Thuis had ze een smederij en timmerfabriek. Vader kwam vroeg om het leven en Co kwam onder de hoede van voogden, die hem stimuleerden om naar de schilder- en tekenschool van Jan Derk Huibers te Zwolle te gaan. Rond 1889 studeerde hij aan de Academie Royal des Beaux Arts in Brussel en verdiende zijn kostje en bier in decoratieateliers. Ook in Parijs vond hij dit type werk en werd daar beïnvloed door de art nouveau, het symbolisme en het pointilisme van Seurat en Signac.
Via Amsterdam, waar hij lid werd van het Sint-Lucasgilde en Arti et Amicitiae, trok de kleurrijke Breman in 1897 naar Het Gooi. Samen met (hobbykok) Derk Meeles, Elias Stark en Douwe Komter, huurde hij daar de "Oude Brouwerij" in Blaricum. Ze hadden er een vrolijk en zorgeloos bohemien leven met grootse feesten en vele bezoeken aan het 'Kroegje' van Jan Hamdorff.
In Het Gooi focust Breman zich steeds meer toe op de vrije schilderkunst met zijn eigen stijl in betrouwbare kleuren en de zonnige effecten. Hij schilderde vooral meanderende landschappen, boerderijen, kleurrijke interieurs en figuren met veel aandacht voor de compositie. Ook zijn geboortegrond rondom de IJssel wordt vaak vastgelegd.
Samen met Jan Toorop en Ferdinand Hart Nibbrig werkte hij als een van de eerste schilders in Nederland in de pointillistische stijl. In Nederland moesten mensen aanvankelijk wennen aan het bijzondere, vibrerende licht op zijn schilderijen, maar al snel vindt zijn werk een weg naar vele kopers.
Breman exposeert regelmatig op de tentoonstellingen van 'De Tien'. Ook exposeerde hij in het buitenland, onder andere in Madrid, Berlijn, Londen, San Francisco en Glasgow. Breman woonde vanaf 1913 in Laren met zijn vrouw Lizzy Schouten, die portretschilderes was en met wie hij een dochter had. Samen woonden ze ook enige tijd in Italië. Hij stierf op 18 november 1938, bijna 73 jaar oud. Van 1921 tot aan zijn dood was hij voorzitter van de Kunstenaarsvereniging Laren-Blaricum. In Laren werd de 'Co Bremanlaan' naar hem vernoemd. Zijn werk is onder andere te zien in het Frans Hals Museum, het Dordrechts Museum en het Singer.
