Chris Beekman werd op 28 mei 1887 geboren in een rooms-katholiek timmermansgezin. Hij leerde al vanaf zijn 13e schilderen bij een Plateelbakkerij; hij beschilderde het aardewerk. In zijn vrije tijd en tijdens avondcursussen ontwikkelde hij zijn teken- en schildersvaardigheid.

 Tot 1910 schildert hij in grijzige donkere trant van de Haagse School. Vanaf 1913 woonde hij enkele jaren in Parijs en worden zijn werken lichter.  Rond 1916 keert hij terug naar Nederland waar hij zich vestigde in Eemnes. Hij was bevriend met links-radicalen als Bart van der Leck, Peter Alma en Robert van ’t Hoff. Hij schilderde toen minder fauvistisch of expressionistisch dan tijdgenoten. Van de jaren 1915 tot 1917 worden de schilderijen en tekeningen al meer series van vlakken gestileerde figuratieve werken. In Laren en Blaricum leert hij ook Piet Mondriaan kennen en gaat meer en meer werken volgens de principes van De Stijl. Hij zoekt verder naar de abstractie en geometrie op met een grote vrijheid in geometrische vorm; ook gebruikt hij in tegenstelling tot Mondriaan wel degelijk diagonalen. Beekman kreeg echter een afkeer van de louter ideële discussie binnen de stroming en het, in zijn ogen, gebrek aan concrete maatschappelijke betekenisgeving van De Stijl.

Toen Van Doesburg in najaar 1919 zijn belofte aan de schilder Chris Beekman om de door hem opgestelde petitie gericht aan de regering van Nederland en andere Europese landen voor een vrije uitwisseling van post naar en van de Sovjet-Unie, niet na kwam, was dit voor Beekman reden om zijn medewerking met de Stijl definitief te stoppen. En eigenlijk wil hij er ook nooit helemaal ergens bij horen zo lijkt het.

 De wereld stond in brand en daar moest begrijpelijke sociaal geëngageerde schilderkunst voor gemaakt worden. Beekman zoekt gedesillusioneerd een weg terug naar het volk en naar de figuratie. Hiermee vormt hij een trait-d’union tussen De Stijl en de Russische Revolutie: ook daar keerde menig kunstenaar, waaronder Malevich, terug naar de figuratie.

 Beekman gaat in 1926 wonen en werken in Amsterdam, waar het communisme en de politiek steeds zichtbaarder werden in zijn werk met figuratieve kunst met een sociale inslag. Hij wil de verschillen tussen bijvoorbeeld arm en rijk laten zien. Arbeiders waren niet zelden zijn onderwerp. Hij leende zijn werk ook aan enkele antifascistische tentoonstellingen. Tijdens en na de oorlog maakte over het verzet.

 Na de oorlog was Beekman bestuurslid van kunstenaarsorganisatie "De Onafhankelijken" en later de "Nederlandse Federatie van Beeldende Kunstenaarsverenigingen" in voor de belangen van beeldend kunstenaars. Ook bleef hij politiek actief, en was lid van vakbonden en anarchistische en communistische bewegingen. Hij overleed in 1964 te Blaricum. Zijn schilderijen bevinden zich onder andere in Singer Museum, het Gemeentemuseum, het Kröller-Müller en het Museum Belvédère.

Compositie-Kroller Moller