gesigneerd Raedecker linksonder

Gouache op papier

51,5 x 41 cm (beeldformaat)

Totale afmetingen: 84 x 66 cm

Biografie Max Raedecker 

Max (Amsterdam 1914 – 1987 Paris) studeerde aan de Académie Colarossi in Parijs (1929). Zijn vader, ooms en verschillende neven waren beeldhouwers. Max is schilder. “Doe het niet voor het geld; dat belemmert de kunst'.

Als zestienjarige had hij al een solo-expositie bij kunstgalerie A. Vecht (1931) in Amsterdam, gevolgd door meerdere elders. Als lid van De Onafhankelijken nam hij tot eind jaren dertig deel aan de jaarlijkse groepstentoonstellingen in het Stedelijk Museum. Andere groepstentoonstellingen waren onder meer de Salon des Tuileries (1932) en het Rijksprentenkabinet (1957).

Na een aantal jaren van training in Europa, Parijs en vervolgens Florence, raakte hij verstrikt in de Tweede Wereldoorlog en werd hij door de ambassade in Limousin naar Corrèze "gestuurd". In 1942 ontmoette hij zijn vrouw Françoise Cammat en raakte bevriend met kunstenaars als Alexander Archipenko, Marc Chagall en Ossip Zadkine.

Later heeft hij zijn eigen atelier in Parijs en La Rucheen Chaunac waar hij een overvloed aan werk creëert, getekend door de avant-garde en Europese kunst. Zijn Nederlandse afkomst inspireerde zijn palet, terwijl zijn reizen in Italië en frequente Parijse kringen zijn perceptie aanscherpten. Kunstcriticus Prange schreef in 1961 over het werk van Raedecker: "Geen horizontalen en verticalen, maar afwisselende vormen van halve cirkels en driehoeken die als wimpels aan vlaggenmasten zijn bevestigd."

Samen met Karel Appel maakte Raedecker in 1970 abstracte muurschilderingen voor het Congresgebouw in Den Haag, die halverwege de jaren negentig werden gepleisterd, wat leidde tot een rechtszaak van de erfgenamen. Jurisprudentie over dit onderwerp is nog steeds invloedrijk als het gaat om kunst die met een gebouw wordt geassocieerd. Zijn werk is opgenomen in de collecties van onder andere het Centraal Museum, Museum Boijmans Van Beuningen en het Rijksmuseum.

Te koop een gouache van Max Raedecker