De hoofrolspelers in het oeuvre van Klaas Gubbels (Rotterdam, 1934) zijn een koffiepot, door hemzelf meestal ketel genoemd, een tafel, een kopje en soms, heel soms, een vrouwenfiguur, poes of een fles. “Ik heb een beperkt aantal onderwerpen. Ik ben eigenlijk bijna totaal intuïtief. Ik laat het op mij afkomen.” Het beperkt aantal visuele thema's is ook juist weer de kracht en charme van zijn kunstwerken. De door hem gemaakte beelden zijn voor velen iconen geworden: serieuze, maar lichtvoetige voorstellingen die hoewel herkenbaar, steeds de randen van het realisme aftasten.
In de schilderijen van Gubbels is de koffiepot als het ware een personage. Hij zit op een stoel aan een tafel of ontmoet in het platte vlak andere bontgekleurde ketels. Ze hebben menselijke trekjes. Ze kunnen verdrietig zijn of blij, maar ook domweg saai. In al hun eenvoud en verstilling praten en dansen ze met elkaar. Gubbels zegt het eentonige uit te willen buiten. Dus het onderwerp is keer op keer hetzelfde maar nooit saai. Het werk vervangen is altijd anders “Ik wil dat het saaie iets is.” Zijn kunstwerken zijn daarmee een gebakken van roest. Klaas Gubbels is altijd dicht bij zichzelf gebleven, hij kan niet anders. Overal in Nederland zijn sculpturen van hem te vinden. Zijn woonplaats Arnhem heeft hij succesvol met kunstwerken die het hart en de ziel van de door verwonderende oorloge stad helen en versterken.
Hij dacht aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1951-1952) en vervolgde zijn opleiding aan de kunstacademie in Arnhem (1952-1958). Gubbels deed geen eindexamen uit vrees te zakken op het onderdeel kunstgeschiedenis. Tentoonstellingen van zijn werk waren te zien in onder meer Museum Arnhem, Paleis Soestdijk en Livingstone Gallery in Den Haag. Recent was er een tentoonstelling van hem in het Singer Museum omdat hem de Singer Prijs werd toebedeeld. Er hangen en staan werken van hem in diverse andere musea zoals Boymans en het Centraal Museum.
Hij werkte na de oorlog een tijdje voor de reclameafdeling van de Bijenkorf en in de jaren zeventig was Klaas Gubbels als docent verbonden aan de Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam, tegenwoordig Willem de Kooning Academie, samen met andere schilders en grafici als Hannes Postma en beeldhouwer Kees Frans.
In het verloop van de tijd zijn de kunstwerken van Klaas Gubbels steeds abstracter geworden. Behalve schilderijen maakt Gubbels grafiek en sculpturen. Hij gebruikte een veelvoud aan technieken en materialen, zoals fotografie, litho, houtsnede, wandschildering, collage, objet trouvé, glas en metaal. Gubbels werkt in Arnhem op zijn atelier in het koetshuis van landgoed Lichtenbeek of in Frankrijk in de Ardèche. Zijn lijfspreuk is 'Wie niets te zeggen heeft bedenkt steeds iets nieuws. Wie iets te zeggen heeft, blijft dat zijn hele leven herhalen'. Zijn werk heeft raakvlakken met de Italiaanse kunstenaars als Giorgio Morandi en Amedeo Modigliani .
Alle werken in deze blog hebben we in onze collectie (gehad). Mocht u werken van Klaas Gubbels aan of via ons willen verkopen dan zijn. wij zijn zeker geïnteresseerd. Stuur ons svp een mail met enkele foto's en uw contactgegevens.
