In deze blog aandacht voor dragers waarop kunst gemaakt kan worden en de voor- en nadelen voor zowel de kunstenaar als de verzamelaar.

Houten paneel

Hout bestaat in vele soorten, en hebben allemaal een andere absorberende werking en invloed op de pigmenten van de verf en daarmee de verf. Vroeger werden de meeste werken op hout gemaakt. Het nadeel is natuurlijk dat het zwaar is en moeilijk te verplaatsen is; vooral voor grotere werken. Hout kan bovendien gaan werken en kan aangetast worden door houtworm. Dit kun je voorkomen door het te behandelen, achter glas te plaatsen of zelfs luchtdicht in te lijsten. 

Canvas (linnen of katoen)

Na de middeleeuwen, toen houten panelen gebruikelijk waren als ondergrond, werden doeken van linnen (of katoen) op een spieramen gebruikt om het doek steeds verder aan te spannen kunnen worden. Doeken kunnen immers gaan hangen, wat onhandig is tijdens het maken van het werk, maar ook achteraf omdat het de voorstelling beïnvloedt en rechte lijnen bijvoorbeeld scheef kunnen lijken. De dichtheid van het doek is belangrijk en zo ook de voorbehandeling. Een kunstenaar wil een egaal oppervlak en een die niet te absorberend is voor de verf. Hiervoor wordt een onderlaag in Gesso aangebracht; een mengsel van kalk en lijm. Veel schilders maakten vroeger hun eigen doeken. Vincent van Goch schilderde zelfs op theedoeken in Arles. De Nachtwacht is geschilderd op drie stroken linnen die aan elkaar zijn genaaid.

Papier

Op papier worden aquarellen, gouaches, pasteltekeningen en houtskool gemaakt. Net als etsen en litho's. Voor aquarellen is het belangrijk dat het houtvrij is. Lichtecht papier is voor alle technieken belangrijk, al is gekleurd papier natuurlijk ook een optie. Afhankelijk van het type medium kan de achtergrond al dan niet transparant zijn en onderdeel worden van de voorstelling. Ook de dikte van het papier bepaalt het eindresultaat. Litho's en ook etsen kunnen op superdun Japans papier worden gedrukt, terwijl aquarellen en gouaches op 200 tot 300 grams papier worden aangebracht en dus eigenlijk op karton worden gemaakt. Door de blootstelling aan water met een sterk oplossend vermogen is een juiste hechting van de vezel een vereiste. Dit voorkomt ook dat de fijne pigmenten die in aquarellen worden gebruikt, te ver in het papier doordringen en "bloeden". De meeste kunstenaars geven de voorkeur aan een enigszins ruw oppervlak vanwege de interessantere textuur en mengeffecten.

Omdat het wit van het papier vaak wordt gebruikt in aquarellen, is het belangrijk om wit lichtecht papier te gebruiken. Omdat er geen echte beschermende verffilm is, zijn werken op papier kwetsbaarder voor ultraviolet licht dan olieverfschilderijen: zowel het papier als het pigment worden aangetast door de straling, reden om het werk achter glas te plaatsen.

Bord

MDF of hout is natuurlijk ook geschikt als drager voor een schilderij. MDF is erg glad en geeft daardoor minder diepte maar zorgt wel voor super heldere kleuren.