Anton Mauve was aquarellist, schilder, tekenaar geboren op 18 september 1838 in Zaandam en overleden in mei 1888 te Arnhem. Mauve was een zoon van een doopsgezinde predikant Hij wilde al vroeg kunstschilder worden en mocht dit van zijn vader mits hij de akte voor het geven van tekenonderwijs zou behalen. In het begin van carrière schilderde hij in de trant van de Haagse School geïnspireerd door leermeesters als veeschilder Pieter Frederik van Os, Paardenschilder Wouter Verschuur en pleinairist Paul Gabriël. Mauve was medeoprichter van de Hollandsche Teekenmaatschappij, een vereniging van aquarellisten, waar ook Weissenbruch lid van was.
Mauve begon in Haarlem als romantisch dierschilder en ontwikkelde zich tot virtuoos ‘buitenschilder’, die ter plekke het leven van de eenvoudige plattelandsbevolking vastlegde. Bekend zijn vooral zijn atmosferische schilderijen met daarop dieren van het platteland, zoals schapen en koeien Vanaf zijn twintigste werkte hij onder meer in Oosterbeek, waar veel kunstenaars verbleven. Mauve vestigde zich daarna in 1871 in Den Haag. Daar gaf hij Vincent van Gogh, van wie hij een aangetrouwde neef was, korte tijd schilderles. Vincent leerde toen ook Jacob en Matthijs Maris, J.H. Weissenbruch, H.W. Mesdag, G.H. Breitner en Jozef Israëls kennen. Mauve’s invloed op Vincent was groter dan doorgaans wordt aangenomen. Thema’s als de aardappeleters en houtverkopers komen rechtsreeks van Mauve.
Zijn meest productieve jaren bracht Mauve door in Laren NH, waar hij een van de oprichters was van de Larense School. Laren wordt niet voor niets 'Het land van Mauve' genoemd. Hij werd beschouwd als meester ‘van het zilveren licht’. In 1887 won deze grote Nederlandse impressionist een gouden medaille op de Parijse salon met zijn doek ‘De terugkeer van de kudde’. Toen Anton Mauve in 1888 plotseling te Arnhem overleed, droeg Vincent in Arles zijn ‘Souvenir de Mauve’ aan hem op. Zoon Anton Rudolph Mauve jr. werd ook kunstschilder.
